پرلیت (Perlite )

ذرات پرلیت با آب و سیمان پرتلند ترکیب می شوند و بتن سبکی تولید می نمایند که ویژگی های زیادی از جمله قابلیت تراکم و ضربه پذیری دارد.

استفاده از پرلیت یک روش سریع، ارزان و کارآمد برای ایجاد دیوارهای بنایی است. استفاده از پرلیت در فضای خالی مرکزی بتن یا فضای خالی دیوار بنایی، با توجه به نوع طراحی می تواند باعث کاهش انتقال حرارت تا 50% بیشتر شود.

سبک وزن بودن، ایجاد یک لایه عایق در برابر گرما و سرما، مقاوم در برابر ترک خوردگی، محافظ در برابر ورود حشرات موذی، انعطاف پذیری، کیفیت یک پارچه، ضد حریق، ایجاد یک لایه عایق صوتی، ضد رطوبت و نم، سهولت استفاده از دیگر مزایای بتن سبک پرلیتی است.

پرلیت به عنوان یک ماده ضربه پذیر در بتن استفاده می شود.

از آن جا که مقاومت بالای بتن دلیلی برای تحمل بهتر در برابر ضربه نیست می توان به این مهم دست یافت که استفاده از پرلیت در بتن، این امکان فراهم می شود تا انرژی ضربه صرف جمع شدگی و خزش در بتن گردد. ضربه پذیری بتن می تواند در سازه­های مهم (از جمله نیروگاه ها، نیروگاه های هسته ای، پناه گاه ها، ساختمان های مهم و …) قابل استفاده و توجیه پذیر از لحاظ فنی و اقتصادی باشد.

شرکت زمین کاو تامین کننده پرلیت مورد نیاز جهت مصارف ساختمانی می باشد.

برای تامین مقاومت لازم در برابر آتش در ساختمان، دو مورد زیر در طراحی و اجرای ساختمان باید مورد توجه و رعایت قرار گیرد:

الف- استفاده از مصالح نازک کاری مناسب با خطر کم یا قابل قبول از نظر گسترش آتش سوزی؛ این موضوع به ارتفاع ساختمان، کاربری آن و نوع فضاها بستگی دارد. به عنوان مثال، مصالح نازک کاری راه های خروج و پله ها باید حتما از نوع ایمن باشد، اما سختگیری برای مصالح نازک کاری اتاق ها کمتر است. مصالح خطرناک مانند فوم های پلاستیکی هیچ گاه نباید بدون پوشش محافظت کننده استفاده شوند.

ب- مقاومت اجزای سازه ای و جداکننده ها در برابر آتش باید بر اساس مقررات و متناسب با ارتفاع و کاربری ساختمان و فضاها تامین شود. معمولا برای اجزای سازه ای ساختمان به مقاومت 1 یا 2 ساعت در برابر آتش نیاز است البته ممکن است بسته به مورد کمتر یا بیشتر باشد یا به عنوان مثال دیگر، بین دیوارهای آپارتمان ها یا اتاق های خواب در هتل ها باید حداقل یک ساعت مقاومت در برابر آتش تامین شود. در بسیاری اوقات اجزای ساختمانی باید به تنهایی نمی توانند مقاومت لازم در برابر آتش را تامین نمایند که از مهم­ترین آن ها سازه های فولادی است که فقط حدود 20 تا 30 دقیقه در برابر آتش مقاوم است، بنابراین برای محافظت از آن در برابر آتش و مقاوم سازی ساختمان لازم است از پوشش های محافظت کننده در برابر آتش استفاده شود. برای این این منظور تا سال ها از دوربندی فولاد به وسیله مصالح سنگین مانند آجر و بتن استفاده می شده ولی در دهه های اخیر مصالح پوششی سبک که دارای مقاومت مناسبی در برابر آتش هستند، ترویج یافته است. استفاده از پوشش های سبک می تواند به سبک شدن سازه، افزایش سرعت اجرا و نهایتا کاهش هزینه های ساخت کمک نماید. تیرها، شاه تیرها و خرپاها می توانند به صورت مستقل یا همراه با سقف مقاوم حریق تواما محافظت شوند. محافظت اعضای سازه ای فولادی به وسیله پوشش ها می توانند به دو صورت تماسی و یا غشایی صورت گیرد:

• در روش تماسی پوشش مقاوم حریق به صورت مستقیم بر روی سطح مورد نظر پاشیده می شود. به عنوان مثال برای ستون فولادی، ماده مقاوم حریق در این روش مستقیما روی ستون اجرا شده و از شکل پروفیل تبعیت می کند (توجه به ایجاد چسبندگی موثر ضروری است).
• در روش غشایی تیرها و ستون ها به وسیله ماده مقاوم ضد حریق دوربندی شده و کف ها به وسیله یک سقف در زیر آن که نقش مانع حریق را ایفا می نماید، محافظت گردد. با استفاده از این روش علاوه بر اینکه سازه های فولادی در برابر حریق مقاوم می شوند، نازک کاری ستون نیز همزمان انجام می شود.

از آنجا که با افزایش ضخامت پوشش گچ پرلیتی، زمان مقاومت در برابر حریق افزایش می یابد، در نتیجه استفاده از این پوشش ها برای مقاوم سازی سازه توصیه می شود.