بر اساس مطالعاتی که بر روی پرلیتها انجام گرفته نتایج زیر حاصل شده است:
- ذخایر پرلیت منحصر به آتشفشانهای عهد حاضر است.
- عمدتاً دارای ترکیب ریولیتی می باشد.
- پرلیتهای با بافت شیشهای گاهی در برگیرنده ابسیدین هستند که نشانهای از تبدیل سنگ نخستین به پرلیت است.
- پرلیت در مقایسه با ابسیدین از آب بیشتری در ترکیب خود برخوردار است ولی درصد عناصر دیگر آنها بسیار به هم نزدیک است.
- با اندازه گیری نسبتهای ایزوتوپی مشخص شده است که بخش اعظم آب پرلیت منشأ جوی دارد.
- در مقطع نازک، سنگ پرلیت دارای ساخت و بافت پرلیتی است که به صورت ترکهای کروی به نظر میرسند و حتی با چشم غیر مسلح قابل رؤیت میباشند که نتیجه سرد شدن گدازه و آبگیری بعدی آن است.
- بسیاری از مواد آتشفشانی اسیدی جوان که زمان کافی برای آبگیری نداشته اند، در اصل ابسیدین بوده و در میدان حرارتی پرلیت منبسط نمی شوند